عنوان: اللَّه، مستجمع جميع صفات كمال
شرح:

شكّى نيست كه ذات مقدّس خداوند - عزّ اسمه - «مستجمع جميع صفات كماليّه» يعنى داراى همه صفات كمال است و هر گونه برترى و حُسن و كمالى كه تصوّر شود به نحو هر چه تمام‏تر و با عينيّت و بساطت، در ذات او موجود است. كلمه «اللَّه»اسمى است براى چنين ذاتى كه مستجمع جميع صفات كماليّه است. بنابراين او «مطلق كمال» و بلكه «كمال مطلق» است.

 دليل اين سخن نيز بديهى است، زيرا كليّه كمالات در جهان هستى از او سرچشمه مى‏گيرد پس او بايد به نحو اتمّ و اكمل و با عينيّت و بساطت، «مطلق كمال» و «كمال مطلق» باشد. ذاتى كه خود كمالى نداشته باشد نمى‏تواند به ديگران آن كمال را اعطاء كند:

 ذات نايافته از هستى بخش

كى تواند كه شود هستى بخش

 خداوند مى‏فرمايد :

«وَلِلّهِ الْاَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها».[1]

»براى خدا نامهاى نيك است پس خدا را با آن نامها بخوانيد».

1. اعراف / 180.