سوال :
كسى كه در ركعات نماز شك مىكند و بعد از
مقدارى تأمّل، شكّ او تبديل به گمان مىشود و بعد از آن، تبديل به شكّ ديگرى
مىگردد، كدام يك از شكّ اوّل و گمان بعد از آن و شكّ دوّم را بايد ملاك عمل خود
قرار دهد؟ (مثلاً شك بين سه و چهار مىكند و بعد گمان به چهار ركعت پيدا مىكند و
بعد گمانش تبديل به شك بين دو و چهار مىشود)؟
پاسخ:
اگر وسواسی نباشد، شکّ دوّم مناط است.