سوال :
فرمودهايد: «اگر به واسطه عذري نظير مرض يا نداشتن قدرت يا مسافرت يا شيردادن و مانند اينها، روزه نگرفته و عذر او تا سال بعد طول بكشد، قضاي آنها واجب نيست»، اكنون مرقوم فرماييد:
- مسأله 1301.
1) آيا باردار بودن مشمول اين مسأله ميشود؟
2) اگر عذر او بعد از ماه رمضان برطرف شد و عذر ديگري پيدا كرد كه نميتاند روزه بگيرد، آيا مشمول مسأله فوق است يا بايد قضاي آن را بگيرد؟ (مثل اتمام بارداري و آغاز شير دهي).
3) كسي كه به جهت مسافرت نتوانسته روزه بگيرد و اين عذر يعني مسافرت تا ماه رمضان سال بعد طول بكشد، كثير السفر است و به فتواي مبارك حضرت عالي بايد روزه را در ماه رمضان بگيرد، آيا مراد از مسافرت در مسأله فوق امر ديگري است؟
پاسخ: 1) كلّيه عذرها يك حكم دارد.
2) قضا دارد.
3) بايد دائم السفر نباشد.